Początek i kliniczny przebieg zaburzeń lękowych różnią się znacznie w zależności od konkretnego zaburzenia. Jednym z najczęstszych istniejących zaburzeń lękowych jest zachowanie kompulsywne, lepiej znane jako ZOK. Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne obejmują obsesje, które powodują wyraźny niepokój i / lub kompulsje, które próbują zneutralizować lęk. Jeśli jesteś przyjacielem lub członkiem najbliższej rodziny osoby z obsesyjnym zachowaniem, zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym lub po prostu wymeldowujesz się z ciekawości, ten artykuł może ci pomóc. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o różnych dostępnych metodach leczenia OCD, które są pomocne w zwiększaniu świadomości tego zaburzenia.
Techniki relaksacyjne
Ten rodzaj leczenia zachowań kompulsywnych, znany również jako techniki poznawcze, obejmuje techniki relaksacyjne, takie jak monologi, w celu złagodzenia istniejących objawów. Techniki pomagają osobie negocjować sytuacje interpersonalne i wzmacniają pewność siebie. Badania kliniczne pokazują, że ponad 60% osób korzysta z tego typu terapii.
psychoterapia
Jest to uważane za pierwsze lekarstwo na OCD, szczególnie u dzieci. Psychoterapia, taka jak terapia poznawczo-behawioralna (CBT), jest uważana za wysoce skuteczną i okazała się skuteczna w setkach zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych na całym świecie, ponieważ koncentruje się na zmianie wzorców myślenia, aby zmienić same obsesyjne i kompulsywne zachowania. Psychoterapia obejmuje nauczanie mechanizmów radzenia sobie z obsesyjnym myśleniem bez konieczności uciekania się do rytuału OCD. Odbywa się to poprzez działania neutralizujące.
Terapia rodzinna
Większość ludzi, którzy zachowują się kompulsywnie, jest często, jeśli nie zawsze, narażona na społeczną i publiczną krytykę, nawet we własnych rodzinach. Ponieważ rodzina jest postrzegana jako najważniejsza jednostka społeczna, która może wpływać na jednostkę i kształtować ją, terapia rodzinna jest pomocna w poszukiwaniu rozwiązań dla zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych. Terapia rodzinna może pomóc w rozwiązywaniu konfliktów rodzinnych poprzez promowanie właściwego zrozumienia natury takich zaburzeń, co z kolei może motywować członków rodziny do pomocy swoim bliskim.
Psychochirurgia
W ciężkich przypadkach zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych wykonuje się psychochirurgię. Dzieje się tak, gdy oznaki i objawy zaburzenia są przytłaczające i nie reagują już na wszystkie inne dostępne opcje leczenia. Psychochirurgia to nowy przełom w nauce w walce z takimi zaburzeniami. W przeciwieństwie do znanej od dawna procedury lobotomii (która może spowodować nieoczekiwane uszkodzenie mózgu i utratę pamięci u pacjentów), psychochirurgia polega na przecięciu lub unieruchomieniu niektórych części mózgu za pomocą elektrody. Procedura obejmuje obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego, aby upewnić się, że podczas zabiegu operacyjnego zaangażowana jest tylko odpowiednia i wybrana część mózgu. Co istotne, ponad 30% pacjentów poddanych psychochirurgii wykazało znaczną poprawę w zakresie ZOK.
lek
Leczenie OCD to zwykle leki i terapia. Ta kombinacja daje lepsze rezultaty niż oba pojedynczo. (Charney, 2005).
W rzeczywistości środki uspokajające i przeciwdepresyjne, takie jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), są zwykle podawane w połączeniu z różnymi terapiami w leczeniu OCD.
[ff id="6"]