Jednym z interesujących wyzwań dla menedżerów jest napięcie między oczekiwaniami menedżerów, aby menedżerowie minimalizowali ryzyko dla swoich organizacji i motywowali swoich bezpośrednich pracowników do wprowadzania innowacji. Znalezienie równowagi nie jest łatwym zadaniem, ponieważ menedżerowie biorą pod uwagę wpływ decyzji na ich reputację, bezpieczeństwo pracy, wpływ decyzji na ich bezpośrednich podwładnych oraz krótko- i długoterminowe skutki ich decyzji dla ich organizacji.
Weź pod uwagę następujące profile zarządzania i możliwe wyniki tych sposobów myślenia:
UNIKANIE WYSOKIEGO RYZYKA - Domyślnie ten menedżer podejmuje najbezpieczniejszą decyzję i prosi swoich bezpośrednich pracowników o to samo. Menedżer będzie w dużym stopniu polegał na ustalonych zasadach i procedurach oraz ukarze pracowników, którzy nie przestrzegają dokładnie tych wytycznych. Promuje to kulturę unikania ryzyka w tym urządzeniu. Pracownicy, którzy odniosą sukces w tym środowisku, to ci, którzy lubią przewidywalną rutynę i są uspokojeni istnieniem jasnych parametrów podejmowania decyzji. Ten menedżer prawdopodobnie zwiększy każde ryzyko w łańcuchu dowodzenia, zamiast samemu ciężko zadzwonić.
TOLERATOR Z WYSOKIM RYZYKIEM - Menedżer ten jest bardzo zaznajomiony z zagrożeniami i zachęca swoich pracowników do testowania granic wytycznych i procedur, jeśli możliwa jest korzyść dla firmy. Ten menedżer zakłada, że jego pracownicy zawiodą i popełnią błędy, i akceptuje, że są to aktualne koszty zarządzania. Menedżer będzie zachęcał pracowników do próbowania nowych rzeczy i opuszczania stref komfortu. Zostaną nagrodzeni, jeśli pomyślnie wprowadzą innowacje, ale unikną kar, które mogą utrudniać przyszłe innowacje. Pracownicy, którzy odniosą sukces w tym środowisku, to ci, którzy cieszą się autonomią, czują się komfortowo w zmianach i oczywiście szukają nowych i lepszych sposobów robienia rzeczy. Ten menedżer prawdopodobnie weźmie odpowiedzialność za podejmowanie decyzji i poprosi najwyższe kierownictwo o wsparcie finansowe i możliwości osiągnięcia innowacyjnych wyników.
UMIARKOWANY KIEROWNIK RYZYKA - ten menedżer jest gotowy do podejmowania skalkulowanego ryzyka i zdaje sobie sprawę, że poradzi sobie bez ważnych innowacji, jeśli potencjał sukcesu wydaje się niski. Prawdopodobnie będzie zachęcał pracowników do szukania okazji i pozostawiania miejsca na odchylenia od zasad lub procedur. Jednak czują się bardziej komfortowo, jeśli pracownik omówi z nim drobne zagrożenia przed kontynuowaniem. Menedżer ten prawdopodobnie wybaczy drobne błędy wynikające z działalności innowacyjnej, ale nie można oczekiwać ani zaakceptować poważnych błędów bez wpływu. Pracownicy, którzy odniosą sukces w tym środowisku, doceniają możliwość wykazania się kreatywnością, ale wolą opierać się menedżerom, gdy zidentyfikuje się większe ryzyko. Ten menedżer prawdopodobnie zaangażuje kierownictwo wyższego szczebla przed podjęciem działań w związku z bardziej ryzykownymi decyzjami, ponieważ spodziewa się, że będzie zaangażowany w te decyzje wraz ze swoimi bezpośrednimi podwładnymi.
Ważne jest, aby menedżerowie zdawali sobie sprawę, że sposób, w jaki radzą sobie z ryzykiem w swojej działalności i wartość, jaką przywiązują do innowacji, muszą być dostosowane. Menedżer nie może oczekiwać, że będzie po bezpiecznej stronie i będzie wprowadzał innowacje na dużą skalę. To, jak pracownicy są nagradzani (i karani), wpływa na sposób, w jaki radzą sobie z problemami i na ich gotowość do próbowania nowych rzeczy.
Nie ma „właściwej” drogi, ponieważ każde podejście ma swoje zalety i wady. Menedżerowie wysokiego ryzyka prawdopodobnie nie są dobrze przystosowani do zarządzania elektrowniami jądrowymi. Osoby unikające wysokiego ryzyka prawdopodobnie nie nadają się do pracy na Wall Street. Umiarkowane podejście też nie jest kompromisem. Małe, stopniowe zmiany mogą być duże w przypadku dużej biurokracji, ale są również szkodliwe, jeśli pominie się kolejną dużą innowację, ponieważ z pozoru wydaje się zbyt ryzykowna.
[ff id="6"]