Depresja i zaburzenia lękowe to schorzenia psychosomatyczne, czyli połączenie czynników psychologicznych i fizycznych. Podczas gdy fizyczny (lub somatyczny) składnik choroby jest leczony lekami przeciwdepresyjnymi, składnik psychologiczny jest leczony psychoterapią.
W psychoterapii należy porozmawiać z psychologiem, takim jak psychiatra, psycholog, pracownik socjalny lub doradca, który najpierw określi przyczynę zaburzenia lękowego i jak można zmniejszyć wpływ przyczyny na psychikę pacjenta. Szczególnym rodzajem psychoterapii, który okazał się bardzo przydatny w leczeniu zaburzeń lękowych, jest Terapia Poznawczo-Behawioralna (CBT). Jak sama nazwa wskazuje, CBT składa się z dwóch elementów: elementu poznawczego i elementu behawioralnego.
Element poznawczy: Poznawczy element CBT pomaga ludziom zmienić strukturę myśli, która tworzy lęki i lęki, które spowodowały zaburzenie lękowe.
Element behawioralny: Element behawioralny CBT zachęca ludzi do zmiany sposobu, w jaki reagują na sytuacje powodujące lęk.
Ilustracje pokazujące, jak działa CBT: Załóżmy na przykład, że psychiatra leczy pacjenta z OCD, w którym obawia się zakażenia zarazkami i dlatego wielokrotnie myje ręce. Psychiatra lub przeszkolony specjalista w zakresie zdrowia psychicznego zabrudzi ręce tego pacjenta i zawsze będzie czekał dłużej przed ich umyciem. Jeśli to ćwiczenie zostanie powtórzone kilka razy, a pacjent stwierdzi, że pomimo brudnych rąk, które tak długo nie były umyte, nie dochodzi do infekcji, zmniejszy się jego strach przed infekcją zarazkami.
Innym przykładem działania CBT jest leczenie fobii społecznej. Zachęca się pacjenta do obecności w sytuacjach społecznych, których się boi i może popełniać społeczne błędy lub niegodziwości. Następnie zostaje poinformowany, że nikt tak naprawdę nie zauważył - a może nie zauważył, ale nie przywiązywał do tego żadnej wagi, a nawet lepiej, że niektórzy popełnili te same błędy i nadal czują się bardzo komfortowo - pacjent staje się na to bardziej podatny środowisko społeczne, którego kiedyś się obawiał.
CBT trwa zwykle około trzech miesięcy i jest podawane indywidualnie lub w grupach. Może zaczynać się bezpośrednio od pacjenta lub od filmów i obrazów, które ilustrują sytuację pacjenta i jak przezwyciężyć jego lęki.
W końcu CBT może działać tylko we współpracy z pacjentem. Pacjent musi przyznać, że dotyka go zaburzenie lękowe i dlatego musi skorzystać z tej terapii. Dzięki podawaniu leków przeciwdepresyjnych, CBT może umożliwić osobom z zaburzeniami lękowymi prowadzenie normalnego i satysfakcjonującego życia.
[ff id="6"]